شب اول زمستان و طولانی ترین شب سال، برای کنار هم نشستن بهانه خوبی است تا ایرانیان در این شب، کنار هم بنشینند و سیاهی آن شب را با سفیدی صبح به پایان برسانند.به گزارش قشم دیلی به نقل از مهر، ایرانیان باستان برای اینکه تا اندازه ای شبها را بی آزار کنند و از ترس و وحشت آن بکاهند آتش می افروختند و در پناه روشنای آتش شب را به صبح می رساندند.آنها بر این باور بودند که برای اینکه جادوگران و دیوها در خانه راه پیدا نکنند، باید این آتش در خانه افروخته و دائما روشن باشد و از آنجایی که درازترین شب سال شب یلدا بود و شب طولانی می شد، به انگیزه اینکه فردا روشنایی بیشتری دارند و روز درازتر می شود شب تا صبح دور حلقه آتش می نشستند و شادی می کردند.اکنون در شب یلدا افراد یک فامیل در خانه بزرگ یکی از اقوام جمع می شوند و به خواندن فال حافظ و قرآن می پردازند و از غذاهای سنتی شهرشان و یا خوراکی های مخصوص استفاده می کنند یکی از این خوردنی های جانبی، هندوانه است.ایرانیان اعتقاد دارند که هندوانه آنها را در سراسر زمستان از سرما و بیماری در امان خواهد داشت. کار تضمین در امان ماندن از بیماری را نه تنها هندوانه بلکه مرکبات نیز بر عهده داشته و دارند.اکنون در شهرهای مختلف ایران مراسم مختلفی ویژه این شب برگزار می شود از تفاوت در نوع خوراکی ها گرفته تا برگزاری مراسم جشن و شادی برای سپری کردن یک شب طولانی.هرچند که زندگی ماشینی و گرفتاریهای روزمره ، موجب ایجاد فاصله میان مردم ایران با سنتها و آیینهای گذشته شده ، اما هنوز هم جلوهها و نمادهای از سنتهای ویژهای از ایران باستان در ایامی مانند شب یلدا و نوروز به چشم میخورد. نکته بیادماندنی بلندترین شب سال در این است که همه ایرانیان اعم ازفارس، ترک، کرد و لر یلدا را شب جشن،شادی، دور همنشینی ، مهرورزی، دوستی و صداقت میدانند به عنوان مثال در گیلان هندوانه را حتماً فراهم میکنند و معتقدند که هر کس در شب چله هندوانه بخورد در تابستان احساس تشنگی نمیکند و در زمستان سرما را حس نخواهد کرد.مردم کرمان تا سحر انتظار میکشند تا از قارون افسانهای استقبال کنند. قارون در لباس هیزمشکن برای خانوادههای فقیر تکههای چوب بیاورد. این چوبها به طلا تبدیل میشوند و برای آن خانواده، ثروت و برکت به همراه بیاورند. همچنین در کردستان نیز خانوادههایی که عروس به خانه بخت فرستادهاند خوانچههایی حاوی هندوانه و آجیل و همچنین هدیه را به خانه نو عروس و داماد میفرستند.اما همگی این رسوم در میان اقوام ایرانی تنها یک هدف دارد آن هم کنار هم بودن برای شادی در یک شب آرام و اصیل ایرانی است.با فرارسیدن فردای شب یلدا، یعنی یکم دی ماه در ایران باستان، روز برابری انسان ها بود. در این روز همگان لباس ساده می پوشیدند تا یکسان به نظر آیند و کسی حق دستور دادن به دیگری را نداشت و کارها داوطلبانه انجام می گرفت. در این روز جنگ کردن و خونریزی، حتی کشتن گوسفند و مرغ هم ممنوع بود.