ب گزارش قشم دیلی، محمد زینالی در گفتوگو با ایسنا، اظهار کرد: زبان جامعه وقتی نتواند ابراز شود و شخص دیگری آن را در دست خود نگه دارد، نیازمند رهایی خواهد بود تا در کام بچرخد و از این رو انقلاب اسلامی راهی بود برای به نظم در آوردن این زبان از چنگال طاغوت.وی افزود: زبان بود که به سخن در آمد و پس از وقوع انقلاب به خواندن این سرود پرداخت که «حرف امام این بود ...» و یقینا شفاف ترین زبان در جریان انقلاب زبان اسلامی امام خمینی(ره) بود که با ماندگاری خود به ساخته شدن فیلمی همانند امام علی(ع) و حضرت یوسف(ع) انجامید.زینالی ادامه داد: زبان اسلام بود که به تکلیف وحدت حوزه و دانشگاه و حتی امروزه به بومی سازی علوم انسانی برای سامانه سازی معرفت اسلامی و ایرانی در جامعه منتهی شده است و امروز به گفتمان پیشرفت اسلامی ایرانی هم می پردازد.وی اظهار کرد: هنر باید بتواند زبان صریح جامعه و تاریخ باشد و نباید راه های دیگری برای رهایی زبان پیش روی جامعه قرارداد چرا که پدیدههای جامعه برای خود به زبانی نیاز دارند تا بتوانند با صراحت لهجه در جامعه سخن بگویند.وی در خصوص سینما گفت: سینما نیز نیازمند زبانی صریح و شفاف است و البته آنچه توانسته است در این سالها نمایندۀ سینمای انقلاب اسلامی باشد، صریح و شفاف بوده است. این صراحت نه در بیانیۀ تک تک فیلمها، بلکه در زبان اجتماعی سینما مشاهده میشود.این پژوهشگر علوم اجتماعی ادامه داد: انعکاس زبان جامعه به قالب هنر سینمایی متفاوت با جهان را خلق می کند. این یک پدیده یا عنصری است که در قبال واکنش مدرن به فرهنگ، در ایران شکل گرفت و به خلق زبانی جهانی در سینما در قبال مسئلهای چون حجاب منجر شد. البته به اعتقاد من با وجود تواناییهای جوهری در این زبان، سینمای ایران نتوانسته نسبت به جهانی سازی آن کاری مفید انجام دهد و چه بسا با خلق فیلمهایی مانند مدار صفر درجه، به گونهای برعکس جهانی شده است.زینالی افزود: فیلمهایی مانند سربداران، تبریز مه آلود، امیرکبیر و هزاردستان که به ژانر تاریخی تعلق داشتند، زبان گویای تاریخ بودند. صرفنظر از تواناییها و بیانیههایی که در تک تک این فیلمها بوده و هر کدام قضاوتی در مورد تاریخ را بیان می نمودند.وی گفت: امکان وجود خود بیانیه عنصری دیگر بود که میتوانست سالها سخن بگوید ولی فرصت بیان نداشت. اما حال با خوانده شدن برخی از ادوار تاریخ دیده میشود که زبان هنر و سینمای انقلاب اسلامی توانسته است زبانی صریح و شفاف و در خدمت جامعه داشته باشد.